Sjötugsafmæli.

Í dag fór ég í skrýtnasta sjötugsafmæli sem ég hef farið í. Allavega það fyrsta sem var pulsupartí. Nánustu aðstandendum var boðið var upp á pylsur með lífrænni tómatsósu, maukuðum hráum lauk, og öðru tilheyrandi. Á meðan var afmælisbarnið mjög upp með sér, og labbaði um kátur á meðal gestanna. Þegar afmælissöngurinn var sunginn leið öllum hálf asnalega, enda var athygli afmælisbarnsins lítil, hann hafði mestann áhuga á því hvað gestirnir væru að borða. Hins vegar var athyglin alveg óskert þegar pakkarnir voru opnaðir, þá var pappírinn rifinn og tættur og svo hlaupið um í gleði með gjafirnar, þannig að allir gætu séð. Hann undi sér síðan ágætlega að leika við yngstu meðlimi fjölskyldurnar, og var alsæll þegar gestirnir kvöddu. Það var verst þegar einn gesturinn hnerraði, þá fór allt í háaloft. Greyið hefur alltaf verið viðkvæmur fyrir hnerrum. Ég vil þakka þeim Margréti og Stebba fyrir að bjóða mér í þetta velheppnaða sjötugsafmæli, og óska afmælisbarninu velfarnaðar í ellinni. Ég vona að þetta hafi verið gott bein sem við gáfum þér Brúskur minn.